توکل
بدون اصلاح اخلاق، رسیدن به خدا ممکن نیست؛ اما اگر مفاهیم اخلاقی برای ما شفاف‌سازی نشوند، فلسفه‌شان را درک نکنیم و راهکارهای عملی برای پیاده‌سازیِ صفات خوب اخلاقی را ندانیم، راه بسیار دشوار و چه بسا ناممکنی پیش‌رو داریم.
مجموعه اخلاق توحیدی، گامی‌ست برای ارائه‌ی دانش اخلاق به نسل نو، در قالبی نوین.
جلد اول از این مجموعه، به یکی از زیربنایی‌ترین مباحث اخلاقی پرداخته؛ صدایش می‌زنند مادرِ تمام صفت‌های اخلاقی! همان که بدون رسیدن به عمقش، عیب‌های نفْس هم درمان‌نشدنی خواهند بود و صفت‌های اخلاقیِ پسندیده‌ی دیگر، دست‌نیافتنی! مفهومی پیچیده و مبهم که فهمیدنش همیشه سخت بوده… توکل! همان توصیه‌ی همیشگی به‌وقتِ دلشوره‌ها و رنج‌ها که هر بار با شنیدنش، در دل گفته‌ایم: «آخه الان من بگم توکل به خدا، دلم آروم می‌شه مگه؟!» و همیشه فقط آرزویش را داشته‌ایم…
راستش حق هم داریم! کسی نبوده که بگوید اصلاً توکل یعنی چه؟ نشانه‌های آدمی که توکل دارد چیست؟ مهم‌تر از این‌ها، کسی نبوده که بگوید چطور می‌توانیم حقیقتاً متوکّل باشیم؟ به‌هرحال توکل یک صفت اخلاقی‌ست که باید ریشه‌اش در روح و جان آدم باشد، نه فقط در حرف! در زندگی واقعی روزمره‌مان، باید چه قدم‌هایی برداریم تا بتوانیم توکل را به یک اصل تثبیت‌شده و عمیق در ذهن و قلب و عمل‌مان تبدیل کنیم؟ اصلاً ارزشش را دارد که برای به‌دست‌آوردنش تلاش کنیم؟ مگر فایده‌ی توکل داشتن چیست؟
حالا این کتابِ کمتر از ۸۰صفحه‌ای(نشر موسسه جوانان آستان قدس رضوی)، قرار است در چهار بخش، به تمام سوال‌های پرسیده و نپرسیده‌مان در مورد توکل، جواب‌هایی کامل و دقیق بدهد؛ جوری که با فهمیدنِ مفهوم و علامت توکل، راه مرحله به مرحله‌ی رسیدن به آن، تأثیر توکل در عمل و نتیجه‌ی آن، بتوانیم کاملاً واقعی و عملی، در مسیر کسب توکل حرکت کنیم. طوری که زندگی‌مان بعد از خواندن و عمل‌کردن به آن، از همیشه سبزتر شود و باطراوت‌تر… درست مثل رنگ جلدش!
